Pep Degens is groei- en gelukstrainer. Wie in de put zit – bijvoorbeeld na scheiding of ontslag – helpt hij er met pakkende en verrassende ingrepen weer bovenop. Deze maand werd hij tweede bij de verkiezing Beste Opleider van Nederland (in de categorie ‘persoonlijke effectiviteit’). Afgelopen oktober verscheen Geluk in de pocket!, alweer het vierde boek van deze bevlogen trainer en auteur. We vroegen Pep naar zijn keuzes in het uitgeefproces, en hoe hij zijn boek onder de aandacht brengt bij het publiek.
Hoe heb je de promotie van Geluk in de pocket! aangepakt?
“Wees creatief en probeer veel kanalen uit. Mijn boek ligt bijvoorbeeld bij een schoonheidssalon die het weggeeft bij een behandeling. Mijn makelaar heeft veertig stuks afgenomen om aan kopers van een huis te geven wanneer ze het contract ondertekenen. Mijn boek ligt bij de tandarts en de huisarts. Ik heb posters gemaakt voor een billboard op het station en een bijpassende voor AKO. Op de sportschool ben ik elke paar minuten 10 seconden in beeld. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ik heb het gedaan. Collega-auteurs wil ik dan ook als tip meegeven: bedenk elke week iets nieuws. Dwing jezelf daartoe, want je weet nooit van tevoren welk kanaal aanslaat. Uiteindelijk zijn de resultaten van de verschillende acties moeilijk meetbaar, maar je lokale bekendheid wordt er enorm door vergroot. Ik wil bereiken dat mensen denken: hé, die gast zie ik ook overal. Wat je verder ook doet: maak in ieder geval een lezing én een workshopversie van je boek en ga daarmee de boer op.”
Wat was je meest succesvolle promotieactie?
“De uitgever heeft vijfhonderd ansichtkaarten bedrukt met de kaft van mijn boek. Op de lege kant heb ik een spreuk geschreven of een wens, bijvoorbeeld: ‘Ken je iemand die minder geluk heeft dan jij?’ Vervolgens heb ik die kaarten in willekeurige brievenbussen gestopt, in verschillende wijken en op verschillende dagen. Het resultaat? In een week tijd verkocht de plaatselijke boekhandel vijftig exemplaren. Dat is een score van een op tien!”
Na drie boeken in eigen beheer kwam je bij een kwaliteitsuitgever terecht. Hoe ging dat?
“Dat is een beetje toevallig. Ik heb gegoogeld op ‘uitgever’ en ‘persoonlijke groei’ en kwam op uitgeverij AnderZ uit. Omdat ik mezelf ook ‘anders’ vind, heb ik twee boeken opgestuurd met het idee er een verbeterde herdruk van te laten maken. Ina Boer, de uitgever, was enthousiast maar vond dat mijn boek over geluk moest gaan. Dat betekende: terug naar de tekentafel. Ik ben Ina er achteraf heel dankbaar voor. Geluk in de pocket! heeft een compleet andere opzet. Ik heb het geschreven vanuit wat al werkt in mijn trainingen. Alle technieken die ik gebruik, heb ik ontrafeld en verwerkt in het boek. Lezers kunnen er meteen mee aan de slag.”
En wat heeft nu je voorkeur? Eigen beheer of een kwaliteitsuitgever?
“Beide manieren van uitgeven hebben voordelen. Wanneer je zelf uitgeeft, verdien je veel meer aan je boek. Ik zou dat weer doen als ik een titel voornamelijk in een kleine kring van enkele honderden fans zou uitbrengen. Voordelen van de kwaliteitsuitgever: meer rust in het uitgeefproces, niets voorfinancieren, een beter eindproduct en een gestage verkoop. Daartegenover staat een lagere marge. Ik kan zeggen dat ik heel veel geleerd heb van het uitgeven in eigen beheer, maar dat ik nu blij ben met mijn uitgever. Omdat AnderZ me al het werk uit handen neemt – zoals de professionele cover, de redactie en de opmaak – kan ik me focussen op waar ik goed in ben: schrijven en trainingen geven.”
Wat zijn je plannen voor volgend jaar?
“Ik ben nu vier jaar bezig en vier boeken verder. Mijn positionering is veel beter geworden, mijn lezingen zijn op een hoger niveau gekomen. De combinatie trainingen-boeken-lezingen is goud waard: er is kruisbestuiving van mensen die een training volgen en mijn boek kopen en andersom. In 2017 pluk ik daar de vruchten van. Ik wil in de top 25 blijven bij Managementboek. Om die reden verwijs ik iedereen die mijn boek wil kopen ook daarnaartoe. Vanaf 1 februari ga ik op een mooie manier ‘duurzaam geluk’ onder de aandacht brengen. Hoe is nog even een verrassing.”
Fotografie: Robbert Frank Hagens
Door: Jan Sinot
