5 lessen die ik leerde bij het schrijven van mijn eerste boek

Janneke

Een boek schrijven, dat doe je niet zomaar op een achternamiddag. Daar moet je echt voor gaan zitten – en meer dan één keer. Maar ook als je manuscript klaar is, ben je er nog niet. Je moet bedenken hoe je het boek wilt (laten) uitgeven. En het daarna actief promoten, want je wilt natuurlijk ook die lezer bereiken. 

Als BoekenBusiness-coach begeleid ik auteurs bij het hele traject van schrijven, uitgeven en promoten. Dankzij mijn jarenlange ervaring in het boekenvak heb ik al heel wat mensen kunnen helpen. Maar ook ik schreef ooit mijn eerste boek: IQ te koop! In deze blog deel ik vijf lessen die ik leerde.

1. Een boek opent deuren 

Ze zeggen het altijd, maar het bleek waar: een boek opent deuren. Zo kregen we – ik schreef het boek samen met man en dochter – uitnodigingen voor lezingen en radio-optredens. En als dat balletje eenmaal aan het rollen gaat, rolt het heel lekker door. Zoals coauteur Ellen het verwoordt in onze BoekenBusiness-etalage: “Het boek heeft mijn business gemáákt. Zonder IQ te koop! was ik niet eens op het idee gekomen om lezingen te gaan geven, laat staan dat ik voor tijdschriften was gaan schrijven of een eigen bedrijf was gestart.”

Ook leuk: dankzij het boek wisten we ons netwerk enorm te versterken. Wie heeft er nou het 06-nummer van Alexander Rinnooy Kan?

2. Over het royaltypercentage valt te onderhandelen 

Heb je een kwaliteitsuitgever geïnteresseerd voor je boek, dan krijg je een ingewikkeld contract toegestuurd. Een belangrijk punt daarin zijn de royalty’s. Daarbij gaat het om het percentage van de verkoopprijs dat jij als auteur ontvangt voor elk verkocht exemplaar. And guess what? Daar kun je dus over onderhandelen. Dat geldt niet alleen voor de hoogte van het percentage, maar ook over het moment waarop je de vergoeding krijgt uitgekeerd. Het is niet raar te vragen om een voorschot. Wij kregen zelfs een niet-terugvorderbaar voorschot. Daarvan werd 50% uitgekeerd bij ondertekening van het contract, de andere 50% bij aanlevering van het manuscript.

3. De cover is niet alleen het 'kindje' van de auteur

Als auteur wil je natuurlijk een mooie cover voor je boek. Maar bij het coverontwerp spelen meer overwegingen een rol. Wat zijn de commerciële wensen van de accountmanagers van de uitgeverij? Vindt de boekhandel het een sterk omslag? Welke cover past goed bij de uitstraling en het fonds van de uitgeverij? Een vormgever heeft er dus een hele klus aan om een passend ontwerp te maken. Is dat – in de ogen van de uitgever – gelukt, dan is het wel heel handig als de auteur ermee akkoord gaat. Toen wij het eerste coverontwerp van IQ te koop! in onze mailbox vonden, was duidelijk dat de uitgever een ‘jawoord’ van ons verwachtte. Er waren zo veel eerdere ontwerpen afgekeurd, en nu hadden ze eindelijk iets goeds…

4. Een paar extra correctie-ogen kan nooit kwaad

Al ben je nog zo goed in taal, het is altijd verstandig je manuscript door een externe corrector te laten checken. Zelf beloof ik opdrachtgevers een aardbeienvlaai als ze een taalfout vinden in een tekst die ik voor hen schreef. De bakker heeft – gelukkig – geen goede klant aan me. Het is logisch dat ik ook het manuscript van IQ te koop! foutloos wilde aanleveren. Dat lukte. Maar bij mijn derde boek, 20 x wellness in Nederland, ging het alsnog mis. Ik had ‘Jugendstilstijl’ geschreven, maar dat moet niet met een hoofdletter. Dat wist ik goed, maar ik was zo afgeleid door die combinatie van ‘stil’ en ‘stijl’, dat ik het compleet over het hoofd zag. Heel fijn dus om frisse ogen te hebben die je tekst bekijken. De meeste auteurs staan ervan versteld hoeveel puntjes een corrector nog op de i zet.

 

5. Kies je promotie zorgvuldig

 

Al snel nadat we het persbericht verstuurd hadden, belde het radioprogramma Spijkers met koppen. Dolf Jansen en Felix Meurders wilden ons graag in de uitzending. En dus zeiden we ja. Want daar stuur je een persbericht voor, toch? Maar al snel hing ook Cappuccino aan de lijn. Ook daar waren we welkom om over ons boek te komen vertellen. Maar … alleen als we Spijkers met koppen alsnog zouden afzeggen. Zo gaat dat vaak bij ‘concurrerende’ media: ze willen een onderwerp exclusief hebben. Gelukkig werd ons optreden bij Dolf en Felix een leuke, onvergetelijke ervaring. Maar het blijft satire. Dus bij Cappuccino hadden we meer serieuze aandacht voor ons boek kunnen krijgen, en nog langer ook. Het is dus handiger om dit te bedenken voordat je je medewerking aan de pers toezegt.

Heb jij al een boek geschreven? En ook wijze lessen geleerd? Deel ze in het commentaarveld hieronder. Dan kunnen andere auteurs daar weer hun voordeel mee doen. Bedankt!

Door: Janneke Sinot